H Καναδή συγγραφέας, Άλις Μονρό (Alice Munro), τιμημένη με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2013 είναι γνωστή, κυρίως, για τα διηγήματά της κι έχει αποκληθεί «θηλυκός Τσέχοφ».
Η Άλις Μονρό – Laidlaw το πατρικό της όνομα- γεννήθηκε στις 10 Ιουλίου του 1931 στο χωριό Γουίνγκαμ της πολιτείας Οντάριο του Καναδά. Ο πατέρας της ήταν αγρότης και η μητέρα της δασκάλα.
Το πρώτο διήγημα
Το 1950, ενώ σπούδαζε αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Δυτικού Οντάριο, δημοσίευσε το πρώτο της διήγημα με τίτλο The Dimensions of a Shadow (Οι διαστάσεις της σκιάς). Κατά τη διάρκεια των σπουδών της δούλεψε ως σερβιτόρα, αγρεργάτρια και βιβλιοθηκονόμος.
Το 1951 παντρεύτηκε τον Τζέιμς Μονρό, με τον οποίο απέκτησε δύο κόρες. Το 1963 η οικογένεια μετακόμισε στην πόλη Βικτώρια, όπου άνοιξε το βιβλιοπωλείο Munro’s Books, το οποίο λειτουργεί έως σήμερα. Το 1972 το ζευγάρι χώρισε.
Ο Χορός των Χαρούμενων Σκιών
Η Μονρό γνώρισε αμέσως την αποδοχή, με την πρώτη της συλλογή διηγημάτων Dance of the Happy Shades (Ο Χορός των Χαρούμενων Σκιών), που τιμήθηκε το 1968 με κρατικό βραβείο.
Ακολούθησαν και άλλες τιμητικές διακρίσεις, με κορυφαίες το αγγλόφωνο βραβείο Μπούκερ για το σύνολο του έργου της και φυσικά το Νόμπελ Λογοτεχνίας, που ανακοινώθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2013 και ήταν έκπληξη για τους διεθνείς λογοτεχνικούς κύκλους.
Ωστόσο, οταν ανακοινώθηκε η βράβευσή της, τον θαυμασμό για το έργο της εξέφρασαν δημόσια, μεταξύ άλλων, οι συγγραφείς Μάργκαρετ Άτγουντ, Α.Σ. Μπάιατ, Ανν Ενράιτ, Κολμ Τόιμπιν, Τζόναθαν Φράνζεν, κ.ά.
Συνολικά, η Άλις Μονρό έχει εκδώσει εννέα συλλογές διηγημάτων και ένα μυθιστόρημα.
«Αυθεντία στο σύγχρονο διήγημα»
Η μυθοπλασία της τοποθετείται συνήθως στην ιδιαίτερη πατρίδα της, στα νοτιοδυτικά του Οντάριο. Η Σουηδική Ακαδημία, που απονέμει τα Νόμπελ, χαρακτηρίζει τη Μονρό «αυθεντία στο σύγχρονο διήγημα». Τον Απρίλιο του 2013 «έχασε» τον δεύτερο σύζυγό της, τον γεωγράφο Τζέραλντ Φρέμλιν, τον οποίο είχε παντρευτεί το 1976.
Στα ελληνικά κυκλοφορούν τα βιβλία της “Πάρα πολλή ευτυχία”, “Μ’ αγαπάει δεν μ’ αγαπάει”, “Η αγάπη μιας καλής γυναίκας”, “Απόδραση“, “Ακριβή μου ζωή” (όλα από το Μεταίχμιο), ενώ διήγημά της συμπεριλαμβάνεται στο συλλογικό τόμο Της αγάπης μου ο σπουργίτης πέταξε (Libro).
