Η Γαλάτεια Σαράντη γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 1920 στην Πάτρα. Αποφοίτησε από το Αρσάκειο Ψυχικού το 1939 και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1942-1947).
Στα ελληνικά γράμματα, πρωτοεμφανίστηκε το 1945 από το περιοδικό «Νέα Εστία» με το διήγημα «Το Κάστρο» και δύο χρόνια αργότερα δημοσιεύτηκε στο ίδιο περιοδικό η νουβέλα της «Η ιστορία της Μαρίας και του Γιοχάνες», για την οποία ο Γρηγόριος Ξενόπουλος έγραψε, εγκωμιάζοντας και τα πρώτα διηγήματά της, ότι «έχει την ίδια πρωτοτυπία, το ίδιο μοντέρνο και υποβλητικό γράψιμο, την ίδια πηγαία, αυθόρμητη τέχνη».
Το 1953 το μυθιστόρημά της «Επιστροφή» τιμήθηκε με το «Βραβείο των Δώδεκα». Δύο άλλα βιβλία της απέσπασαν βραβεία: «Το παλιό μας σπίτι» το B’ Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (1960) και η συλλογή διηγημάτων «Να θυμάσαι τη Βίλνα» το A’ Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1973). Το 1979 η Ακαδημία Αθηνών της απένειμε το Βραβείο Ουράνη, για το μυθιστόρημα «Ρωγμές».
Κατά καιρούς, συνεργάστηκε με την κρατική ραδιοφωνία σε λογοτεχνικές εκπομπές, καθώς και με αρκετά λογοτεχνικά περιοδικά.
Η πρώτη γυναίκα που εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών
Στις 20 Μαρτίου 1997 έγινε η πρώτη γυναίκα που εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της τάξης Γραμμάτων και Τεχνών.
Η Γαλάτεια Σαράντη πέθανε στις 28 Δεκεμβρίου 2009, σε ηλικία 89 ετών. Ήταν παντρεμένη με τον δικηγόρο Σταύρο Πατσούρη, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά.
