ΣΑΒΒΑΤΟ, 8 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
Ηλεκτρονικές παραγγελίες:4
Βιβλία που βρέθηκαν: 4
Σήμερα ανέλαβε το βιβλιοπωλείο η Νίκι για να μπορέσω να πάω ως το Λιντς και να δω μία ιδιωτική βιβλιοθήκη με 600 βιβλία αεροναυπηγικής. Ξεκινήσαμε με την Άννα στις 10 π.μ. και καθώς φεύγαμε από το μαγαζί η Νίκι με συμβούλευσε: «Ρίξε μία ματιά στα βιβλία, σκέψου ένα ποσό και διαίρεσέ το διά δύο». Μου είπε επίσης πως όταν έρθει η Αποκάλυψη και μείνουν στον πλανήτη μόνο οι Μάρτυρες του Ιεχωβά (ή όποια, τέλος πάντων, είναι η εκδοχή της για την αποκάλυψη – δεν δίνω πολλή προσοχή όταν ξεκινάει να μιλάει για θρησκεία), σκοπεύει να έρθει σπίτι μου και να πάρει τα πράγματά μου. Διαρκώς γλυκοκοιτάζει διάφορα έπιπλά μου, έχοντας ξεκάθαρα αυτό στο μυαλό της.
Η Άννα, μία Αμερικανίδα συγγραφέας δώδεκα χρόνια μικρότερή μου, είναι η σύντροφος μου. Μοιραζόμαστε το τεσσάρι πάνω από το κατάστημα με τον Κάπτεν, έναν μαύρο γάτο που πήρε το όνομά του από τον τυφλό καπετάνιο στο Κάτω από το γαλατόδασος. Η Άννα δούλευε στη Ν.A.S.Α, στο Λος Άντζελες και ήρθε το 2018 στο Ουίγκταουν για να συνδυάσει διακοπές και εργασία, με τη φιλοδοξία να δουλέψει σε ένα βιβλιοπωλείο στη Σκοτία, κοντά στη θάλασσα. Από την πρώτη στιγμή υπήρξε έλξη μεταξύ μας και ύστερα από μία σύντομη επιστροφή στην Καλιφόρνια, αποφάσισε να γυρίσει. Το 2012 η ιστορία της τράβηξε το ενδιαφέρον της Άννα Πάστερνακ, μιας δημοσιογράφου που επισκεπτόταν το Ουίγκταουν για τη Γιορτή Βιβλίου, η οποία έγραψε ένα άρθρο γι’ αυτήν στην Daily Mail. Λίγο αργότερα ένας εκδότης προσέγγισε την Άννα και της ζήτησε να γράψει την αυτοβιογραφία της, κι έτσι το 2013 κυκλοφόρησε από τη Short Books το πρώτο της βιβλίο, με τίτλο Τρία πράγματα που πρέπει να ξέρετε για τους πυραύλους. Παρά τη λογοτεχνική της επιτυχία, αυτοαποκαλείται «ιμπρεσιονίστρια γλωσσολόγος», έχει την τάση να επανεφευρίσκει τη γλώσσα όταν μιλάει, πράγμα που προκαλεί συμπάθεια και απόγνωση ταυτόχρονα. Η μέθοδος της να ερμηνεύει τις λέξεις που ακούει με μισόκλειστα αυτιά και να τις επαναλαμβάνει σε μία εκδοχή που έχει κάποια ασαφή ομοιότητα με την αρχική έχει ως αποτέλεσμα, κάποιες φορές, μία ακατάληπτη σούπα λέξεων, καρυκευμένη με λίγη από την εβραιογερμανική διάλεκτο που της έμαθε η γιαγιά της.
Η γυναίκα που πουλάει τα βιβλία αεροναυπηγικής είχε τηλεφωνήσει την προηγούμενη εβδομάδα και έδειξε να επείγεται. Ανήκαν στον μακαρίτη σύζυγό της που είχε πεθάνει πριν ένα χρόνο. Έχει πουλήσει το σπίτι και τον Μάρτιο μετακομίζει. Φτάσαμε στο σπίτι στις 3 το μεσημέρι. Την προσοχή μου τράβηξε αμέσως η περούκα της που έβγαζε μάτι, για να μην αναφέρω τα αγριοκάστανα που ήταν σκορπισμένα στο πάτωμα, κοντά σε πόρτες και παράθυρα. Μας εξήγησε ότι ο άντρας της είχε πεθάνει αυτό καρκίνο και πως τώρα αυτή υποβαλλόταν σε θεραπεία για τον ίδιο λόγο. Τα βιβλία βρίσκονταν σε μία διαμορφωμένη σοφίτα στην κορυφή μίας στενής σκάλας. Μας πήρε λίγο χρόνο για να τα βρούμε στο οικονομικό, αλλά τελικά συμφωνήσαμε στις 750 λίρες για 300 περίπου βιβλία. Ήταν αρκετά χαρούμενη που άφησα τα υπόλοιπα εκεί. Θα ήταν ευχής έργο να συνέβαινε πάντα έτσι. Συνήθως οι άνθρωποι θέλουν να απαλλαγούν από το σύνολο των βιβλίων, ειδικά όταν είναι κληρονομιά θανόντος. Φορτώσαμε με την Άννα δεκατέσσερις κούτες στο βαν και φύγαμε για το σπίτι. Η γυναίκα έδειχνε ανακουφισμένη που είχε καταφέρει να ξεφορτωθεί κάτι που ήταν ξεκάθαρα το πάθος του συζύγου της, παρότι προφανώς της ήταν δύσκολο, αν και η ίδια δεν είχε το παραμικρό ενδιαφέρον για το θέμα. Την ώρα που φεύγαμε, η Άννα τη ρώτησε για όλα εκείνα τα αγριοκάστανα γύρω από τις πόρτες και τα παράθυρα. Αποδείχθηκε πως η γυναίκα, όπως και η Άννα, φοβόταν τις αράχνες. Και, σύμφωνα με την ίδια, τα αγριοκάστανα απελευθερώνουν μία χημική ουσία που τις απωθεί.
Αγόρασα το βαν (ένα κόκκινο Renault Trafic) πριν δύο χρόνια και το έχω σχεδόν διαλύσει από τα φορτώματα. Ακόμα και στις πιο κοντινές διαδρομές, οι οδηγοί από την αντίθετη λωρίδα με χαιρετάνε με ενθουσιασμό, προφανώς επειδή με μπερδεύουν με τον ταχυδρόμο τους.
Αυτή η συλλογή βιβλίων περιείχε είκοσι δύο τόμους της Ιστορίας της αεροναυπηγικής των εκδόσεων Putnam. Είναι μία σειρά για τους κατασκευαστές αεροσκαφών ή ακόμα και για τύπους αεροσκαφών – Fokker, Hawker, Supermarine, Rocket Aircraft και στο παρελθόν πουλιόταν σταθερά, τόσο στο βιβλιοπωλείο όσο και στο διαδίκτυο, με τιμές από 20 έως 40 λίρες ο τόμος. Οπότε, έκανα την προσφορά μου βασιζόμενος στην υπόθεση ότι θα κατάφερνα να πουλήσω τους τόμους αρκετά γρήγορα ώστε να καλύψω το κόστος.
Πολλές συμφωνίες για την αγορά βιβλίων ξεκινούν με ένα τηλεφώνημα από κάποιον εντελώς άγνωστο, που εξηγεί ότι ένας κοντινός του άνθρωπος είχε πεθάνει πρόσφατα, και στον ίδιο είχε ανατεθεί να ξεφορτωθεί τα βιβλία. Όπως είναι αναμενόμενο, συχνά βρίσκονται ακόμα σε πένθος και είναι σχεδόν αδύνατον να μην επηρεαστείς, έστω και λίγο. Όταν ψάχνεις στα βιβλία ενός ανθρώπου που έχει πεθάνει, αποκτάς μια εικόνα του τι άνθρωπος ήταν, τι ενδιαφέροντα είχε και, ως ένα σημείο, γνωρίζεις την προσωπικότητά του. Τώρα, ακόμα κι όταν επισκέπτομαι φίλους, το μάτι μου πέφτει στη βιβλιοθήκη, ειδικά σε ό,τι παραφωνία εντοπίσω στα ράφια του θα μπορούσε να μου αποκαλύψει γι’ αυτούς κάτι που αγνοούσα. Απ’ αυτή την άποψη, και η δική μου βιβλιοθήκη είναι εξίσου ένοχη – ανάμεσα στη σύγχρονη λογοτεχνία και τα βιβλία για την τέχνη και την ιστορία της Σκοτίας, μπορεί να βρει κανείς ένα αντίτυπο του Μίλα βρόμικα στα γίντις και το Συλλεκτικά κουτάλια του Γ’ Ράιχ – το πρώτο είναι δώρο από την Άννα και το δεύτερο από τον φίλο μου τον Μάικ.
Η Άννα και εγώ επιστρέψαμε από το Λιντς μέσω του Άικλι Μουρ οδηγώντας μέσα στη δυνατή χειμωνιάτικη βροχή και ήμασταν πίσω στις 7 το απόγευμα. Ξεκλείδωσα την πόρτα και βρήκα να με περιμένουν σωροί βιβλίων στο πάτωμα, κούτες παντού και δεκάδες email. Φαίνεται ότι η Νίκι αντλεί κάποιου είδους σαδιστική ικανοποίηση όταν αφήνει βουνά από βιβλία και κούτες σε όλο το κατάστημα, μάλλον επειδή ξέρει πόσο ιδιότροπος είμαι με την καθαριότητα, ειδικά με το πάτωμα. Ίσως επειδή είναι από τη φύση της ακατάστατη, είναι πεπεισμένη ότι η επιθυμία μου για τάξη και οργάνωση είναι εξαιρετικά ασυνήθιστη και διασκεδαστική, έτσι δημιουργεί εσκεμμένα χάος, και όταν την κατσαδιάζω με κατηγορεί ότι είμαι ψυχαναγκαστικός.
Ταμείο: 77.50 λίρες
7 πελάτες
***
Απόσπασμα απο το βιβλίο του Σον Μπάιτελ (Shaun Bythell), To ημερολόγιο ενός βιβλιοπώλη, Μτφρ: Τάσος Νικογιάννης, εκδόσεις KEY BOOKS
Λίγα λόγια για το βιβλίο
O Shaun Bythell είναι ο ιδιοκτήτης του Βιβλιοπωλείου του Ουίγκταουν, του μεγαλύτερου παλαιοβιβλιοπωλείου της Σκοτίας. Στους στριφογυριστούς διαδρόμους του υπάρχουν 100.000 βιβλία, τα οποία απλώνονται σε ράφια συνολικού μήκους 1,5 χμ., και όλα αυτά σε μια μικρή επαρχιακή πόλη δίπλα στη θάλασσα. Ο επίγειος παράδεισος για κάθε βιβλιόφιλο; Όχι ακριβώς…
Σε αυτό το έξυπνο και ξεκαρδιστικό ημερολόγιο, ο Σον προσφέρει με καυστικό τρόπο μία εκ των έσω ματιά στον κόσμο ενός πραγματικού βιβλιοπωλείου στην εποχή του Amazon – από τις ιδιοτροπίες των εκκεντρικών πελατών και τις λογομαχίες με το προσωπικό του μέχρι τις περιπλανήσεις του σε παλιές επαύλεις της βρετανικής υπαίθρου και σε οίκους πλειστηριασμών.
