Στίβεν Κινγκ, “Οργή” (δημοσιευμένο με το ψευδώνυμο Ρίτσαρντ Μπάκμαν)

Τα καλύτερα αποφθέγματα κορυφαίων δημιουργών

Εγγραφείτε στο κανάλι μας στο YouTube

Απόσπασμα από το μυθιστόρημα του Στίβεν Κινγκ, “Οργή” (δημοσιευμένο με το ψευδώνυμο Ρίτσαρντ Μπάκμαν).

Κεφάλαιο 1

Ήταν ωραίο το πρωινό που το ‘βαλα μπροστά ένα ωραίο πρωινό του Μαΐου. Αυτό που το ‘κανε ωραίο ήταν το ότι δεν είχα ξεράσει το πρόγευμά μου, και ο σκίουρος που εντόπισα στο μάθημα της Άλγεβρας ΙI.
Κάθισα στη σειρά την πιο απομακρυσμένη από την πόρτα, η οποία είναι δίπλα στα παράθυρα, και εντόπισα το σκίουρο στο γρασίδι. Το γρασίδι του Γυμνασίου Πλέισερβιλ είναι ένα πολύ καθωσπρέπει γρασίδι. Δεν κάνει μαλακίες. Φτάνει μέχρι το κτίριο και λέει γειά χαρά, πώς πάει; Κανένας, τουλάχιστον στα τέσσερα χρόνια που είμαι στο Γυμνάσιο, δεν έχει προσπαθήσει να το κρατήσει σε απόσταση από το κτίριο με τίποτα ζαρντινιέρες ή μικρά πεύκα ή κάποια άλλη παρόμοια αηδία. Φτάνει μέχρι τα θεμέλια, και εκεί μεγαλώνει, είτε σου αρέσει είτε όχι. Είναι αλήθεια πως πριν δύο χρόνια, σε μια συνέλευση του δήμου, κάποιοι πρότειναν να χτιστεί ένα περίπτερο μπροστά από το σχολείο, μαζί μ’ ένα μνημείο προς τιμήν εκείνων που φοίτησαν στο Γυμνάσιο
Πλέισερβιλ και μετά σκοτώθηκαν σε κάποιον πόλεμο. Ο φίλος μου, ο Τζο ΜακΚένεντι, ήταν εκεί, και είπε πως έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να δυσκολέψουν τα πράγματα. Μακάρι να ήμουν εκεί. Έτσι όπως τα ‘πε ο Τζο, φαίνεται πως είχε πολλή πλάκα. Πριν δύο χρόνια. Αν θυμάμαι καλά, τότε περίπου ήταν που άρχισα να χάνω το μυαλό μου.

Κεφάλαιο 2

Να μαστε λοιπόν με το σκίουρο, να τρέχει πάνω στο γκαζόν στις 9:05 το πρωί, ούτε τρία μέτρα μακριά από εκεί όπου άκουγα την κυρία Άντεργουντ να μας κάνει μια επανάληψη στα βασικά της άλγεβρας, αφού, προφανώς, κανένας δεν είχε γράψει καλά στο απαίσιο διαγώνισμα εκτός από μένα και τον Τεντ Τζόουνς. Δεν τον άφηνα από τα μάτια μου, να το ξέρετε. Το σκίουρο, όχι τον Τεντ.
Στον πίνακα, η κυρία Άντεργουντ έγραψε: α = 16.
«Δεσποινίς Κρος», είπε, γυρίζοντας. «Πείτε μας τι σημαίνει αυτή η εξίσωση, παρακαλώ.»
«Σημαίνει ότι η τιμή του α είναι δεκαέξι», είπε η Σάντρα. Στο μεταξύ, ο σκίουρος έτρεχε μπρος πίσω πάνω στο γρασίδι, με τη φουντωτή ουρά του, τα μαύρα του μάτια να γυαλίζουν εκτυφλωτικά σαν σκάγια. Ένας ωραίος χοντρούλης. Ο κύριος Σκίουρος δεν ξέρναγε το πρόγευμα του όπως εγώ τελευταία το σημερινό, πάντως, τα πήγαινε μια χαρά, ευχαριστώ πολύ. Δεν είχα τρεμούλες, ούτε ανακατεμένο στομάχι. Όλα πήγαιναν καλά.
«Εντάξει», είπε η κυρία Άντεργουντ. «Αρκετά καλά. Αλλά δεν είναι μόνον αυτό, έτσι δεν είναι; Θα ‘θελε κάποιος ν’ αναπτύξει αυτήν τη συναρπαστική εξίσωση;»
Σήκωσα το χέρι μου, αυτή, όμως, πήγε στον Μπίλι Σογιερ. «Οχτώ συν οχτώ», είπε εκείνος μπερδεμένα.
«Εξήγησέ μας.»
“Εννοώ ότι μπορεί να σημαίνει…» κινήθηκε νευρικά ο Μπίλι. Πέρασε τα δάχτυλά του πάνω στο γκράφιτι , ήταν χαραγμένο στην επιφάνεια του γραφείου του, ΣΜ , ΛΔΚ, ΣΚΑΤΑ, TOMMY ’73. «Δηλαδή, αν προσθέσουμε οχτώ και οχτώ, σημαίνει…»
«Να σου δανείσω το λεξικό μου;» ρώτησε η κυρία Άντεργουντ χαμογελώντας προκλητικά. Το στομάχι μου άρχισε λίγο να με ενοχλεί, το πρόγευμά μου άρχισε να αναδεύεται, έτσι γύρισα προσωρινά στο σκίουρο. Το χαμόγελο της κυρίας Άντεργουντ μου θύμισε τον καρχαρία στα Σαγόνια του Καρχαρία.
Η Κάρολ Γκράντζερ σήκωσε το χέρι της. Η κυρία Άντεργουντ έγνεψε προς το μέρος της. «Δεν εννοεί ότι το άθροισμα οχτώ συν οχτώ επαληθεύει, επίσης, την εξίσωση;»
«Δεν ξέρω τι εννοεί», είπε η κυρία Άντεργουντ.
Όλοι γέλασαν. «Μπορείτε εσείς να επαληθεύσετε την εξίσωση με κάποιον άλλο τρόπο, δεσποινίς Γκράντζερ;»
Η Κάρολ άρχισε κάτι να λέει, και τότε ήταν που ακούστηκε από το σύστημα ενδοεπικοινωνίας: «Ο Τσαρλς Ντεκερ στο γραφείο, παρακαλώ. Ο Τσαρλς Ντέκερ. Ευχαριστώ».
Κοίταξα την κυρία Άντεργουντ, και μου έγνεψε καταφατικά. Είχα αρχίσει να νιώθω το στομάχι μου ζαρωμένο και σφιγμένο. Σηκώθηκα και βγήκα από την αίθουσα. Όταν έφυγα, ο σκίουρος εξακολουθούσε να τρέχει τριγύρω.
Είχα διανύσει το μισό διάδρομο όταν νόμισα πως άκουσα την κυρία Άντεργουντ να έρχεται ξοπίσω μου, τα χέρια της σηκωμένα, σαν αρπαχτικού, τα δάχτυλα να τελειώνουν σε γαμψά νύχια, κι εκείνο το μεγάλο της χαμόγελο καρχαρία στο πρόσωπο. Δεν χρειαζόμαστε αγόρια του είδους σου εδώ… αγόρια του είδους σου ανήκουν στο Γκρίνμαντλ… ή στο αναμορφωτήριο… ή στο κρατικό νοσοκομείο για τους ψυχοπαθείς εγκληματίες… γι’ αυτό εξαφανίσου! Φύγε! Φύγε!
Γύρισα, ψάχνοντας στην κωλότσεπη για το μπουζόκλειδο, που δεν ήταν πια εκεί, το πρόγευμά μου ήταν τώρα μια σκληρή μπάλα μες στα σωθικά μου. Αλλά δεν φοβόμουν, ούτε όταν εκείνη δεν ήταν εκεί. Έχω διαβάσει πάρα πολλά βιβλία.

Στίβεν Κινγκ (Δημοσιευμένο με το ψευδώνυμο Ρίτσαρντ Μπάκμαν), απόσπασμα από το μυθιστόρημα “Οργή”, μτφρ.: Βασίλης Κιζήλος, εκδόσεις Κέδρος (1998)

***

Στίβεν Κινγκ (τα βιβλια του Μπάκμαν), εξωφυλλο μυθιστορηματος "Οργή"Λίγα λόγια για την υπόθεση του βιβλίου

Χτυπημένος σκληρά από τη ζωή, ο Τσάρλι Ντέκερ, ένας τελειόφοιτος του γυμνασίου της μικρής πόλης Πλέιερσβιλ, στο Μέιν, γλιστράει στα σκοτάδια του χάους. Ο εφηβικός θυμός του θα εξαπλωθεί σαν μόλυνση σε όλη την τάξη – στους μαθητές που κρατάει ομήρους…

Ο Τσάρλι Ντέκερ έρχεται αντιμέτωπος με τον διευθυντή για την επιβολή πειθαρχικών κυρώσεων στο σχολείο, μετά από ένα επεισόδιο όπου παραλίγο να σκοτώσει έναν καθηγητή. Αποβάλλεται και καλείται να εγκαταλείψει το γυμνάσιο αμέσως. Φεύγοντας, σταματάει στο ντουλάπι του, παίρνει ένα πιστόλι, επιστρέφει στην αίθουσα, πυροβολεί έναν καθηγητή και τρομοκρατεί τους μαθητές. Είναι πια πολύ αργά γι’ αυτούς. Δεν μπορούν πλέον να ξεφύγουν. Μέσα στις επόμενες ώρες, θα τους καλέσει να το «βάλουν μπροστά» μαζί του – να εξετάσουν τις δικές τους ζωές και τα κίνητρα, τις απογοητεύσεις και τους φόβους τους… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου )

***

Πληροφοριακά…

– Υπό το ψευδώνυμο Ρίτσαρντ Μπάκμαν (Richard Bachman), ο Κινγκ δημοσίευσε τα μυθιστορήματα: Οργή (1977), Η μακριά πορεία (1979), Έργα Οδοποιίας (1981), Ο Δρομέας (1982) και Αδύνατος (1984).

– Η “Οργή” είναι βιβλίο “οριστικά εξαντλημένο”, όπως αναφέρεται και στον ιστότοπό των εκδόσεων Κέδρος.  Ο λόγος είναι γνωστός: Ο ίδιος ο Στιβεν Κινγκ απέσυρε το βιβλίο όταν ένας μαθητής εισέβαλε στο Γυμνάσιο Ιστ Κάρτερ με το ρεβόλβερ του πατέρα του και σκότωσε τη φιλόλογό του επειδή του έβαλε κακό βαθμό για την εργασία του πάνω στην ‘Οργή”(για περισσότερα περιστατικά που συνδέθηκαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με το βιβλίο του Κινγκ δείτε εδώ).

– Ας σημειωθεί ότι υπεύθυνος της σειράς για τα βιβλία του Κινγκ/ Μπακμαν στην Ελλάδα ήταν ο συγγραφέας Βαγγέλης Ραπτόπουλος («Διόδια», «Λούλα», «Ο εργένης», «Βαθύς και λυπημένος, όπως κι εσύ»,«Η δική μου Αμερική», «Η επινόηση της πραγματικότητας»,«Λεσβία», «Ο άνθρωπος που έκαψε την Ελλάδα» κ.α. ).

Διαβάζουμε σε κείμενο του Βαγγέλη Ραπτόπουλου:

[…] πριν από είκοσι πέντε ολόκληρα χρόνια, τον υπερασπίστηκα (σ.σ. τον Στιβεν Κινγκ) δημοσίως σε εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας, η στάση μου επικρίθηκε, με διάφορα χλευαστικά δημοσιεύματα, από το πνευματικό κατεστημένο.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, ένα εμπεριστατωμένο άρθρο μου σχετικά με τον αλλόκοτο αυτόν δημιουργό που ακροβατεί μεταξύ ποιότητας και φτήνιας, βάθους και ρηχότητας, είχε τίτλο: «Λατρεία και απέχθεια για τον Στίβεν Κινγκ». Και περιλαμβάνεται, όπως και η αρχική υπεράσπισή του, στο βιβλίο μου “Η δική μου Αμερική”.

Στις μέρες μας, κανείς δεν διανοείται να σε καταδικάσει, επειδή υπερασπίζεσαι τον Κινγκ (σε περιφρονούν σιωπηρά, ίσως). Τότε, όμως, στην Ελλάδα, τον συγγραφέα του “Μαύρου Πύργου” είτε τον αγνοούσαν είτε τον θεωρούσαν εντελώς για πέταμα, γι’ αυτό και μου έμεινε η ρετσινιά.

Και να φανταστεί κανείς ότι εγώ τον κατέκρινα κιόλας, δεν μιλούσα μόνο με θαυμασμό για τη δουλειά του. Σε αντίθεση με κάτι νεότερους λογοτέχνες μας, που τον αντιμετωπίζουν σήμερα όχι απλώς δουλικά, αλλά λες και είναι ανώτερος και από τον Σέξπιρ.”

L.W.

ΣΧΕΤΙΚΑ:

Συμβουλές του Stephen King για νέους συγγραφείς

Εγγραφείτε στο κανάλι μας στο YouTube

Τα καλύτερα αποφθέγματα συγγραφέων και κορυφαίων δημιουργών

Εγγραφείτε στο εβδομαδιαίο newsletter

Λογοτεχνικά αποσπάσματα και τα καλύτερα αποφθέγματα κάθε εβδομάδα στο email σας...