Ο Τάσος (Αναστάσιος) Αθανασιάδης γεννήθηκε την 1η Νοεμβρίου 1913 στο Σαλιχλί της Μικράς Ασίας, 96 χλμ ανατολικά της Σμύρνης.
Ήταν το μικρότερο από τα τέσσερα παιδιά του επιχειρηματία Μιχαήλ Αθανασιάδη και της Ανθής Παναγιωτοπούλου. Ο πατέρας του πέθανε νωρίς και μετά την Μικρασιατική Καταστροφή η μητέρα του με τα τέσσερα παιδιά της εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.
Με τη λογοτεχνία άρχισε να ασχολείται από τα μαθητικά του χρόνια με δημοσιεύσεις διηγημάτων σε περιοδικά όπως η Νέα Εστία, τα Ελληνικά και η Πρωτοπορία.
Την πρώτη του επίσημη εμφάνιση στα γράμματα πραγματοποίησε το 1936 με τη δημοσίευση μιας μελέτης του για το Φώτο Πολίτη, την οποία διάβασε στην Αρχαιολογική Εταιρεία.
Το 1943 εξέδωσε τη συλλογή διηγημάτων «Θαλασσινοί προσκυνητές» και ένα χρόνο αργότερα τη μυθιστορηματική βιογραφία του Ιωάννη Καποδίστρια «Ταξίδι στη μοναξιά».
Η τριλογία “Οι Πανθέοι”
Το 1961 ολοκλήρωσε την τριλογία «Οι Πανθέοι», που αναφέρεται στην ιστορία τριών γενεών της ομώνυμης οικογένειας από το 1897 έως το 1940, με στόχο να δώσει ένα συνθετικό πίνακα της ελληνικής κοινωνίας τα πρώτα σαράντα χρόνια του 20ού αιώνα.
Το πρώτο μέρος «Η Χαρισάμενη Εποχή» κυκλοφόρησε το 1948 και το δεύτερο «Μάρμω Πανθέου» που είναι και το πιο γνωστό, το 1954.
Αφηγείται την ερωτική σχέση της ηρωίδας με τον νεαρό ζωγράφο Κίτσο Γαλάτη ανιψιό του συζύγου της. Ο σύζυγός της υπομένει την σχέση τους επειδή την υπεραγαπά. Η σχέση τους θα λάβει τέλος, όταν ο νεαρός εραστής θα σκοτωθεί στον πόλεμο.
Η τριλογία θα ολοκληρωθεί το 1961 με το τρίτο μέρος «Η κερκόπορτα». Η τριλογία μεταφέρθηκε δύο φορές στην τηλεόραση: το 1977 από τον Βασίλη Γεωργιάδη (ΕΡΤ) και το 2023 από τον Σπύρο Μιχαλόπουλο (ΣΚΑΙ).
«Η Αίθουσα του Θρόνου»
Το 1969 δημοσίευσε το δίτομο μυθιστόρημα «Η Αίθουσα του Θρόνου», που αναφέρεται στην νεολαία της δεκαετίας του 60 (Mega, 1998) και αργότερα τα μυθιστορήματα «Οι Φρουροί της Αχαΐας» (1975), που εκτυλίσσεται την περίοδο της δικτατορίας (ΕΡΤ, 1981 και Mega, 1998), «Οι τελευταίοι εγγονοί» (1984), που αναφέρεται στην κοινωνική πραγματικότητα της μεταπολίτευσης (Mega, 1991) και «Τα Παιδιά της Νιόβης» (1988), που εκτυλίσσεται στην γενέτειρά του Σαλιχλί πριν από την Μικρασιατική Καταστροφή (NET, 2004).
Οι βραβεύσεις του Τάσου Αθανασιάδη
Ο Τάσος Αθανασιάδης τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο μυθιστορηματικής βιογραφίας το 1955 («Ο Ντοστογιέφσκι από το κάτεργο στο πάθος» και το 1963 («Αλβέρτος Σβάιτσερ»), με το βραβείο πεζογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών (1959-1961 για τους «Πανθέους»), το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος το 1969 για την «Αίθουσα του θρόνου» και το 1978 για τους «Τελευταίους εγγονούς», με το Έπαθλο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών το 1975 για τους «Φρουρούς της Αχαΐας», με το βραβείο ελληνοτουρκικής φιλίας και ειρήνης Ιπεκτσί το 1989 για τα «Παιδιά της Νιόβης», με το αργυρό μετάλλιο του ιδρύματος της Γαλλικής Ακαδημίας Τέχνες-Επιστήμες-Γράμματα και το γερμανικό βραβείο Χέρντερ (1997).
Από το 1986 ήταν μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, ενώ διετέλεσε επίσης ιδρυτικό μέλος της Ομάδας των Δώδεκα (1951-1967), πρόεδρος της επιτροπής κρατικών λογοτεχνικών βραβείων (1979-1980), της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και του δ.σ. της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Ο Τάσος Αθανασιάδης πέθανε στις 21 Σεπτεμβρίου 2006 στην Αθήνα, σε ηλικία 92 ετών.
