Αυτή είναι η θλίψη της θάλασσας –
κύματα σαν λέξεις, όλα διαλυμένα –
μια μονοτονία ανύψωσης και πτώσης της διάθεσης.
Γέρνω και προσέχω τη λεπτομέρεια
της εύθραυστης νεροκορφής, τον ατελή
ευαίσθητο αφρό, τις άκρες των κίτρινων
φυκιών απαράλλαχτες –
Δεν υπάρχει ελπίδα – εκτός κι αν ένα κοραλλιογενές
νησί σχηματιστεί αργά
για να προσμένει τα πουλιά να ρίξουν
τους σπόρους που θα το κάνουν κατοικήσιμο.
Ουίλλιαμ Κάρλος Ουίλλιαμς, Ποιήματα. Μτφρ: Γιαννης Λειβαδάς, Eκδόσεις ΗΡΙΔΑΝΟΣ