Τρεις μικρές ιστορίες με ήρωες τον Σωκράτη, τον Βίκτωρ Ουγκώ και τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.
Πώς να φτάσετε στον Όλυμπο…
– Θέλω ν’ ανέβω στον Όλυμπο, μα σαν αναλογίζομαι την απόσταση δειλιάζω, είπε ένας Αθηναίος στο Σωκράτη.
Κι εκείνος τον ρώτησε: Πόσα μίλια την ημέρα περπατάς χαζεύοντας εδώ κι εκεί;
– Καμιά δεκαριά, του απάντησε.
– Ε, τότε αυτά τα μίλια, αντί να τα σπαταλάς άσκοπα, βάδιζέ τα καθημερινά, με σύστημα και πρόγραμμα προς συγκεκριμένο στόχο και προς ορισμένη κατεύθυνση. Προς τον Όλυμπο. Και θα φτάσεις. Σίγουρα και άκοπα.
O Βίκτωρ Ουγκώ και ο αδέξιος λογοτεχνίσκος
Όταν ο Βίκτωρ Ουγκώ διηύθυνε ένα φιλολογικό περιοδικό, του έστειλε κάποιος αδέξιος λογοτεχνίσκος ένα άρθρο του για να το δημοσιεύσει. Κάτω από το άρθρο είχε προσθέσει την εξής παράκληση:
– Αν παρέλειψα που και που μερικά κόμματα και τελείες, σας παρακαλώ να τα βάλετε εσείς.
Και ο Ουγκώ του απάντησε:
– Αγαπητέ φίλε, άλλη φορά σας παρακαλώ να μου στέλνετε μονάχα τα κόμματα και τις τελείες. Τα υπόλοιπα θα τα βάζω εγώ.
Ο μισθός του Παπαδιαμάντη
Όταν ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης πρωτοπήγε να δουλέψει στο «Άστυ», ο διευθυντής της εφημερίδας Δημήτριος Κακλαμάνος, με κάποια δειλία και επιφύλαξη, του μίλησε και για την αμοιβή:
– Ο μισθός σας θα είναι 150 δραχμές, είπε.
Ο Παπαδιαμάντης έμεινε σκεπτικός, σα να λογάριαζε κάτι.
– Μήπως είναι λίγα; ρώτησε δειλά ο Κακλαμάνος, έτοιμος να αυξήσει το ποσό.
– Πολλές είναι 150! αποκρίθηκε ο «κοσμοκαλόγερος». Με φθάνουν 100.
Κι έφυγε βιαστικός και ντροπαλός χωρίς να προσθέσει λέξη.
