Η Κατερίνα Ζαρόκωστα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1951 και σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Κοινωνική Ψυχολογία στο Παρίσι, στην Ecole Pratique.
Από το 1979 ως το 1993 συνεργάστηκε με την Κρατική Ραδιοφωνία, αρχικά με το Γ΄ Πρόγραμμα του Μάνου Χατζιδάκι, και στη συνέχεια με το Α΄ Πρόγραμμα, σε εκπομπές πολιτιστικού περιεχομένου.
Συνεργάστηκε, επίσης, με την Κρατική Τηλεόραση (ΕΤ1), ως σεναριογράφος (Κοχλίας, Το κουτί της Πανδώρας, Η δική σου μέρα), ως συντονίστρια συζήτησης σε εκπομπή με αντικείμενο προβλήματα εφήβων και ενηλίκων (Μικροί Μεγάλοι) και ως σύμβουλος ενημερωτικής εκπομπής (Υμείς και ημείς).
Ήταν υπεύθυνη βιβλιοπαρουσίασης στο περιοδικό Elle (1993 – 2000) και στο περιοδικό Θητεία. Δίδαξε Γαλλική γλώσσα στην Πανεπιστημιακή Λέσχη Αθηνών και Ελληνική γλώσσα και πολιτισμό σε Αμερικανούς φοιτητές στο Αρκαδικό Κέντρο Βαλκανικών και Μεσογειακών Σπουδών.
Συνεργάστηκε με περιοδικά και εφημερίδες και υπήρξε μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του λογοτεχνικού περιοδικού Ρεύματα. Τελευταίο της βιβλίο, που εκδόθηκε τον Νοέμβριο του 2020, ήταν η συλλογή με αυτοβιογραφικά διηγήματα «Ιστορίες οικογενειακής τρέλας» (εκδ. Σοκόλη).
Η Εταιρεία Συγγραφέων, με ανακοίνωσή της, εξέφρασε τα θερμά της συλλυπητήρια για την απώλεια της Κατερίνας Ζαρόκωστα η οποία ήταν από τα ενεργά μέλη της Εταιρείας, διατέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και υπήρξε από τους βασικούς συντονιστές της Λέσχης Ανάγνωσης της Εταιρείας Συγγραφέων, που ιδρύθηκε το 2011 με δική της πρωτοβουλία. «Το χαμόγελο και η αισιοδοξία της θα μας λείψουν», καταλήγει η ανακοίνωση.
Έφυγε από τη ζωή, στις 12 Ιανουαρίου 2021, σε ηλικία εβδομήντα ετών.
Τα βιβλία της Κατερίνα Ζαρόκωστα
Είχε γράψει διηγήματα, νουβέλες, μυθιστορήματα (Οι αδερφές Ραζή, Του έρωτα και της τύχης, Ένα κομματάκι ουρανός κ.ά.) και είχε ασχοληθεί επίσης με την παιδική λογοτεχνία και τη μετάφραση.
Στο τελευταίο της βιβλίο, τις Ιστορίες Οικογενειακής Τρέλας, αναφερόμενη στην ασθένεια που την ταλαιπώρησε τα τελευταία χρόνια, γράφει: «Ο ορίζοντας στένεψε αποπνικτικά. Στράφηκα λοιπόν προς τα πίσω όπου τα γεγονότα ουκ απογίνονται. Πίσω, πιο πίσω, παρά πίσω έφτασα στα ξέγνοιαστα φωτεινά καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων. Προχώρησα στην εφηβεία, ως την ενηλικίωσή μου. Το βιβλίο αυτό ήταν για ένα μεγάλο διάστημα το παράθυρό μου στον κόσμο».
Πεζογραφία
ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΑΤΟΙ, νουβέλα για παιδιά. Κέδρος 1983, Καστανιώτης 1997, 3η έκδοση 1999.
Όπου οι γάτοι αποδεικνύονται ωριμότεροι απ΄ τους ανθρώπους, γίνονται φίλοι με τον χειρότερο εχθρό τους και συγχωρούν αυτούς που αγαπούν ακόμα κι αν αυτοί τους έχουν πληγώσει.
ΤΟ ΛΕΚΑΝΤΩ, συλλογή διηγημάτων, Χατζηνικολή 1986.
Οκτώ διηγήματα που πραγματεύονται, το καθένα με τον τρόπο του, τη δύσκολη ερωτική ζωή της γυναίκας.
ΤΟΜΕΚ, νουβέλα, Νεφέλη 1992, Καστανιώτης 1998.
Μέσα από την γνωριμία του με την μαντάμ Σουζύ, ξακουστή μάντισσα από την Μικρά Ασία, καθώς και μέσα από τον έρωτα του με την Μάρθα, ο νεαρός Τόμεκ (χαϊδευτικό του Θωμά στα πολωνικά), γιος πολιτικών προσφύγων του Εμφυλίου, βρίσκει επιτέλους αυτό που ποθούσε: μια θέση στον κόσμο.
ΤΟ ΚΑΘΑΡΟ ΧΑΔΙ, νουβέλα, Καστανιώτης 1996, 3η έκδοση 1997.
Δεκαετία του ’50, καλοκαίρι, μυρωδιές από πεύκο και σκίνο. Η νεαρή ’Αρτεμις είναι μοιρασμένη ανάμεσα στον έρωτα της για τον σαλπιγκτή του παρακείμενου στρατοπέδου και στην ερωτική φιλία που την συνδέει με τον πρώτο της εξάδελφο.
ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΑΚΙ ΟΥΡΑΝΟΣ, μυθιστόρημα, Καστανιώτης 2000, 11η έκδοση 2004.
Η ιστορία μιας οικογένειας με φόντο τα ενενήντα τελευταία χρόνια του Ελληνισμού. 1908 – 1988. Έρωτες κάτω απ΄ τον αστερισμό του πολέμου, οικογενειακά μυστικά, δυνατά πάθη. Ένα μυθιστόρημα για την απώλεια, τη μνήμη, την ελπίδα, αλλά και για τη δύναμη της αγάπης που υψώνεται πάνω από καταστροφές και πολέμους.
ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΚΟΡΗ, ιστορίες, Καστανιώτης 2005.
Επτά ιστορίες μιλάνε γι’ αυτή την πολύπαθη και πολυτραγουδισμένη σχέση. Μετέρα και κόρη: σχέσεις στοργής και εχθρότητας. Ως τη νίκη της μιας πάνω στην άλλη. Ως τη συμφιλίωση. Ως την τελευταία πνοή.
ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΜΕΣΗΜΕΡΙΟΥ (IN DER SONNE DES MITAGS), διηγήματα, δίγλωσσο έκδοση (ελληνικά και γερμανικά), Νοστός 2005.
Ακόμη και κάτω από τον ήλιο του μεσημεριού που πλημμυρίζει τον κόσμο με φως, λιγοστεύοντας τις σκιές, άνθρωποι και πράγματα δεν είναι μόνον αυτό που δείχνουν. Αυτά τα τρία διηγήματα επιχειρούν να ανιχνεύσουν κάτι από το κρυμμένο εκείνης της ώρας.
ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ, διηγήματα, Καστανιώτης 2009. Έξι διηγήματα με ήρωες που μετεωρίζονται ανάμεσα σε αντικρουόμενες επιθυμίες. Κι όταν φτάσει η ώρα της κρίσης ποιος μπορεί να πει αν αυτό οφείλεται στην πανουργία του έρωτα και της τύχης ή στις παγίδες που έστησαν οι ίδιοι στον εαυτό τους.
ΟΙ ΑΔΕΛΦΕΣ ΡΑΖΗ, μυθιστόρημα, Μεταίχμιο 2016. Πρόκειται για το δεύτερο μυθιστόρημα ενός δίπτυχου (το πρώτο ήταν το “Ένα κομματάκι ουρανός” ) που ασχολείται με την αρχή και την εξέλιξη της ζωής των Μικρασιατών προσφύγων στην Ελλάδα. Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα εσιάζει κυρίως στους Κωνσταντινουπολίτες πρόσφυγες. Ανάμεσά τους οι αδερφές Ραζή, Μέλπω, Τέτα και Χαρίκλεια που ζουν στη μια όχθη και ονειρεύονται την άλλη. Ευτυχισμένες οι μέρες στην Πόλη πριν απ’ την Κατστροφή, δύσκολο το ξεκίνημα στην Ελλάδα όπου μετατράπηκαν αυτομάτως σε πολίτες Β΄κατηγορίας, πρόσφυγες. Ακολουθούμε την πορεία της καθεμιάς, διαπιστώνοντας πώς η Ιστορία επηρεάζειτη μοίρα ενός ατόμου. Το βιβλίο αγκαλιάζει και τη δεύτερη γενιά και φτάνει μέχρι την Μεταπολίτευση.
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΤΡΕΛΑΣ, 2020 (εκδ. Σοκόλη)
Μεταφράσεις
Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, Η ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΒΟΛΗ, Χατζηνικολή 1980, 2η έκδοση 2000
Μπορίς Βιάν, ΔΡΑΚΩΛΑΣ, ’Αγρα 1982
